Roberto Escobar bezoekt Nandaime
Dankzij correspondent Robert Escobar en e-mail heeft VIVOS nu een snelle uitwisseling van nieuws en wetenswaardigheden uit Nandaime. Op 31 maart zond Roberto het volgende verslag van zijn derde werkbezoek.
Managua. – Op 23 maart 2001 bracht ik een werkbezoek van een dag aan drie organisaties in Nandaime:
* Casa de la Mujer Nora Astorga. (het Vrouwenhuis);
* Centro Comunitario Oscar Arnulfo Romero;
* Nochari.
1. Casa de Mujeres
Het doel van het bezoek was informatie te krijgen over het project ” Vrouw, milieu en duurzame ontwikkeling; tweede fase”. Het gesprek vond plaats in het nieuw ingerichte kantoor van de Officina de defensa del consumidor, de Rechtswinkel voor de consument. Er zijn veel klachten over de te hoog oplopende electriciteits- en kabelkosten.
Juist op deze dag zou de officiele opening van het kantoor plaatsvinden, waardoor het voorgenomen bezoek aan twee gemeenschappen waar doelgroepen van het project wonen, helaas moest worden uitgesteld.
Ik sprak met directeur Maria Lourdes en administratrice Mayela Cortez over de aanpak van de tweede fase en kreeg toelichting op de door VIVOS gestelde vragen over de begroting voor het nieuwe project. In de eerste fase is een kredietfonds ingesteld. Het geld dat daarvoor ter beschikking is gesteld, is inmiddels in leningen uitgezet, dus niet beschikbaar voor de tweede fase. Deze voorziet verder in het inrichten van 10 kwekerijen met elk 500 planten en het opzetten van een zaadbank. Ook heeft de tweede fase ten doel 120 vrouwen uit diverse gemeenschappen een opleiding te geven om zelf gewassen te verbouwen. De kennis die zo wordt verkregen kan vervolgens weer worden doorgegeven aan andere vrouwen in elke deelnemende gemeenschap, volgens de methode “de campesina a campesina”. Ieder gezin bestaat gemiddeld uit zeven personen, zodat op deze manier veel mensen baat kunnen hebben bij dit project.
We hebben uitvoerig gesproken over de criteria voor deelname van de vrouwen. De belangrijkste voorwaarde is dat belangstellende vrouwen gedurende minstens twee jaar lid moeten zijn van de vrouwenorganisatie AMLAE, Asociación de Mujeres Luisa Amanda Espinoza. Ook moeten zij zelf landarbeidsters zijn of producten leveren..
Voor de kwekerijen worden 20 manzanas grond gekozen, twee uit elke van de tien dorpsgemeenschappen. De grond is eigendom van de deelneemsters.
2. Centro comunitario Oscar Arnulfo Romero
Op de agenda voor dit bezoek stonden twee punten:
– rapportage over de afsluiting van het project voor milieueducatie en de ontwikkeling van economische alternatieven;
– stand van zaken betreffende “Radio la Nandaimeña”.
Padre Santiago en Delmis Alvarez, de administrateur van het Centro ontvingen mij. Het eindrapport – een dik document van ruim honderd bladzijden – werd me overhandigd. Ik zal ervoor zorgen dat het in Diemen komt.
Radio la Nandaimeña heeft tenslotte toestemming gekregen om de lucht in te gaan. Ik kreeg een kopie van de “autorizacion temporal”, de voorlopige beschikking. Padre Santiago vraagt VIVOS nu om overmaking van de resterende gelden van het project die bestemd zijn voor de programmering van de radiozender.
3. Nochari
Bij dit bezoek ging het om
– informatie over de voortgang van het proces dat Nochari bij de rechtbank heeft aangespannen, als uitvloeisel van de problemen ten tijde van de verkiezingsstrijd, en
– de ontwikkelingen rond de verdeling van de grond van de Coöperatie Pedro J. Chamorro. De heer Silvio Aguirre Acuña heeft hiertoe tijd voor mij vrij kunnen maken.
Wat het proces betreft, dit verloopt langzaam. De rechtbank geeft prioriteit aan andere, voor hen belangrijkere, casussen, bijv. aanklachten betreffende corruptie. Nochari is optimistisch gestemd , hun zaak ziet er goed uit.
Ook al is er geen definitieve uitspraak van de rechtbank, het project gaat door. Op 5 maart l.l. heeft een vergadering met alle belanghebbenden van de Coöperatie plaatsgevonden. De volgende besluiten zijn genomen:
– allen blijven deelnemen aan de verkaveling van de grond;
– er zijn drie commissies gekozen: een topografische commissie, een juridische commissie en een beheercommissie.
Nochari hecht er veel belang aan dat de deelnemers zelf deze beslissingen hebben genomen. Om hen in alle rust tot besluitvorming te laten komen, was de projectleider daarbij niet aanwezig. Pas na hun eenstemmige beslissing is hij weer binnengeroepen.
Dus eind goed, al goed! Mooi hè?
Goed, beste mensen, tot volgende keer. Hebben jullie nog vragen, dan hoor ik die graag.
Saludos desde Nicaragua,
Roberto Escobar.
VIVOS bestaat in 2001 vijftien jaar. Vijftien jaar is niet niks. Zeker als beseft wordt hoeveel vrijwilligers zich in die periode hebben ingezet voor de vriendschapsband met Nandaime en de bevordering van bewustwording rond ontwikkelingsvraagstukken. VIVOS voert al sinds haar oprichting op efficiënte en doelmatige wijze het gemeentelijk ontwikkelingsbeleid uit. In het Internationaal Jaar van de Vrijwilligers mag dat wel eens gememoreerd worden. VIVOS wil in de komende Nieuwsbrieven elke keer een stukje geschiedenis uit die afgelopen 15 jaar de revue laten passeren. Deze keer gaan we in op de relatie met de gemeente Diemen.
Wat wil de gemeente Diemen?
Het was de Diemense gemeenteraad die in 1984 besloot om een gulden per inwoner voor ontwikkelingsprojecten in de Derde Wereld te reserveren op de gemeentebegroting. Toch duurde het nog ruim twee jaar totdat er een vervolg kwam. Twee Diemenaren brengen dan een bezoek aan Nicaragua en hebben bij terugkeer in Nederland een brief bij zich van de burgemeester van het tot dan nog onbekende stadje Nandaime. Hij wenst een ‘hermanamiento’ (letterlijk: broederband) met Diemen en vraagt hulp bij de ontwikkeling van zijn gemeente.
Na de gemeenteraadsverkiezingen van 1986 stelt de nieuwe gemeenteraad vast dat ze wel een bepaald bedrag op de begroting wil reserveren voor projecten in de Derde Wereld, maar niet zelf in ontwikkelingssamenwerking wil gaan. Dat wordt overgelaten aan het particulier initiatief, op dat moment VIVOS, de Vereniging Initiatief voor Ontwikkelingssamenwerking Diemen i.o. (in oprichting). De gemeente besluit om de begrotingspost vooral aan te wenden voor verdubbeling van ingezamelde collectes. Naast iedere ingezamelde gulden van een Diemense burger, legt de gemeente een gulden erbij. De raad wil daarbij ook extra faciliteren, dat wil zeggen financieel bijdragen in de organisatiekosten van de vereniging, en vindt het ook belangrijk dat VIVOS aan voorlichting en bewustwording over ontwikkelingssamenwerking doet. Kortom, de gemeente wil wel geld beschikbaar stellen, maar vindt dat anderen het beleid maar moeten uitvoeren.
In de statuten van VIVOS wordt dus opgenomen dat de vereniging twee doelstellingen heeft: het daadwerkelijk ondersteunen van projecten in de Derde Wereld en het voorlichten en bewustmaken van de Diemense bevolking over dit onderwerp.
In feite is de verdubbeling van collecte-opbrengsten en de subsidie in de vaste organisatie- en voorlichtingskosten de kern van de relatie tussen VIVOS en de gemeente. Op verzoeken van VIVOS om de gemeente nauwer te betrekken bij haar werk, geeft de gemeente steeds een terughoudend antwoord. Wél faciliteren en verdubbelen, maar geen structurele inzet van ambtenaren of bestuurders in of voor Nandaime. Daarentegen is de gemeente wel bereid om incidenteel bij te springen, bijvoorbeeld als een Nicaraguaanse kunstenaar een muurschildering in Diemen maakt, als er een grote hoeveelheid hulpgoederen die in Diemen is ingezameld naar Nicaragua verscheept moet worden, of als een delegatie uit Nandaime Diemen bezoekt. Maar nogmaals: geen structurele betrokkenheid van de gemeente. In de praktijk leidt dat toch iedere keer tot een ad hoc-reactie van de gemeente, de ene keer afhoudend, een andere keer enthousiast inspringend op de mogelijkheid zich als gemeentebestuur te profileren.
Begin jaren negentig is de gemeente bereid om de ene gulden per inwoner op de gemeentebegroting te verhogen naar twee gulden. Maar dan is er inmiddels ook een Diemense stichting voor hulp aan Roemeense weeskinderen opgericht, die met succes een beroep doet op de gemeentelijke begrotingspost. Ook hier wordt door Diemenaren ingezameld geld verdubbeld door de gemeente. Deze stichting moet het echter wel doen zonder de gemeentelijke subsidie voor organisatiekosten. In 1995 besluit de gemeente om ook deze stichting een subsidie in de organisatiekosten te geven.
In de loop van de jaren blijkt dat de vrijwilligers van VIVOS het vele werk niet allemaal meer aankunnen in hun spaarzame vrije uren (naast baan, gezin of andere verplichtingen). VIVOS vraagt een banenpool-plaats aan om het bestuur en de leden te ondersteunen bij het vele werk. De banenpool is een regeling om langdurig werklozen werkervaring te laten opdoen. De gemeente reageert positief op deze aanvraag. VIVOS weet zelfs voor weinig geld een werkruimte voor deze inleenkracht te vinden.
In 1996 lijkt het er op dat de gemeente haar verantwoordelijkheid voor ontwikkelingssamenwerking wil vergroten: in het kader van de Lokale Agenda 21 (in 1992 vastgesteld op de VN-Milieuconferentie in Rio de Janeiro) beseft het Diemense gemeentebestuur dat er aan het Diemense milieubeleid ook een wereld-component vastzit. Er vinden gesprekken plaats met inwoners uit Diemen over de invulling van de Lokale Agenda 21. VIVOS speelt daarbij een belangrijke rol. De gemeente wil zelfs een vuilnisproject in Nandaime steunen en met ambtelijk advies bijstaan. Helaas gooit de politiek roet in het eten. Het college van b en w besluit uiteindelijk dat de gemeente niet zelf dit project zal uitvoeren, maar dat VIVOS dit project moet uitvoeren. Ze zal VIVOS daarbij wel financieel ondersteunen.
VIVOS heeft in de 15 jaar van haar bestaan veel projecten in Nandaime mogelijk gemaakt Naar schatting is er al voor meer dan 600.000 gulden aan projecten gerealiseerd, met steun van de inwoners van Diemen, het gemeentebestuur, het ministerie van Ontwikkelingssamenwerking en zelfs de Postcodeloterij. En dat met een bescheiden begroting van een kleine 4000 gulden per jaar, aangevuld met een subsidie voor de inleenvergoeding van de banenpooler (inmiddels WIW-kracht genaamd). Een zeer effectieve en doelmatige aanwending van gemeentelijk geld, zou je zeggen. De gemeente laat zijn ontwikkelingsbeleid- en projecten al ruim 15 jaar uitvoeren door VIVOS. Toch heeft VIVOS uit recente gesprekken met de gemeente helaas moeten afleiden dat de gemeente zelfs deze bescheiden subsidie en ondersteuning als te veel ervaart.
15 jaar Vivos (1)
In de vorige nieuwsbrief maakten wij melding van de verkoop van ansichtkaarten met de afbeelding van (delen van) een prachtig schilderij van de Nicaraguaanse schilder Noel Calero. Een aantal mensen heeft deze kaarten aangeschaft en gebruikt voor kerst-en nieuwjaarswensen. De ansichtkaarten zijn echter voor allerlei doeleinden geschikt en zijn – zolang de voorraad strekt – nog steeds te koop bij VIVOS. De prijs voor een set van 4 stuks bedraagt ƒ 7,50 en een pakket van 10 kaarten kost ƒ 15,–. Ook de poster, waarop het schilderij is afgebeeld, is nog steeds te koop voor een bedrag van ƒ 10,–. Binnen de gemeentegrenzen van Diemen worden bestelde artikelen kosteloos bezorgd; daarbuiten worden de verzendkosten in rekening gebracht.
Bestellen kan schriftelijk bij VIVOS, p/a Emmastraat 106, 1111 EW Diemen óf via onze internetsite: www.vivos.nl Op onze site staan de kaarten en poster in kleur staan afgebeeld.
Het bestaande assortiment zgn. Artesania wordt met deze aanschaf uitgebreid met de volgende voorwerpen, met de vastgestelde verkoopprijzen:
-stenen vaasjes (ƒ 7,50)
-stenen fluitjes in de vorm van een dier (ƒ 2,50)
-schildpadjes met bewegende kop (ƒ 5,00)
-set stenen vissen – drie stuks (ƒ 15,–)
-set grote stenen vlinders – drie stuks (ƒ 25,–)
-set kleine stenen vlinders – drie stuks (ƒ 12,50)
-tol (ƒ 5,–)
-jojo (ƒ 5,–)
-paar sambaballen (ƒ 7,50)