Internet in Nicaragua

VIVOS Diemen heeft sinds kort een eigen web-site op Internet. Daarmee is VIVOS niet een van de eerste stedenbandorganisaties die op het web gaat. Maar VIVOS is wel eerder op het web dan de gemeente Diemen, die hopeloos achterloopt. Hoe is het eigenlijk met onze zusterstad Nandaime in Nicaragua? Het Internet-gebruik in Nicaragua is nog zeer minimaal: minder dan 0,1 procent van de bevolking zit op Internet of heeft een E-mailverbinding. De hoge tarieven zijn daar zeker debet aan: 30 dollar per maand voor een abonnement is extreem duur, afgezien van de telefoontikken.

Wie op zoek gaat naar Nandaime op een zoekmachine, krijgt al heel wat informatie over de stad en omgeving. Er zijn veel berichten over de toeristische mogelijkheden van Nicaragua. Vooral eco-toerisme wordt gepromoot. Op de snelste zoekmachine www.alltheweb.com krijg je binnen een fractie van een seconde 494 berichten waarin het woord Nandaime voorkomt.

Drie maanden terug waren dat er nog geen honderd. Het eerste bericht is van de regerings-site, waarin alle Nicaraguaanse gemeenten zichzelf voorstellen.
Het bericht van Nandaime is echter verouderd (uit 1995), maar het aardige is dat aan het eind Diemen wel wordt vermeld als een van de buitenlandse gemeenten die Nandaime ondersteunt met projecten.
Dichter bij huis is er de uitgebreide web-site van Noticias, een organisatie die zetelt in het Latijns Amerika Centrum in Amsterdam. Onder de naam latino links www.noticias.nl/links wordt een uitvoerig overzicht over Nicaragua gegeven met algemeen toeristische informatie, naast links naar regeringsorganisaties, persorganen (dagbladen, tijdschriften, radiozenders), projecten van buitenlandse organisaties, kunst en cultuur, vrouwen, politieke partijen, én de stedenbanden tussen Nederland en Nicaragua. Interessant is ook de web-site van het Centro Comunitario O.A. Romero ), waarmee VIVOS samenwerkt bij de uitvoering van een milieuproject en het opzetten van een radiostation. Het centrum wordt geleid door de voormalige pater Padre Santiago, een uit Quebec afkomstige Canadees, die het centrum in meer dan vijftien jaar heeft uitgebouwd tot een factor van belang in Nandaime.
De Canadese organisatie Spirale, die wordt geleid door een broer van Santiago, zorgt voor de ondersteuning van projecten en uitwisseling van Canadese scholieren, die na een bezoek aan Nandaime vol heimwee hun reisverslagen op het net zetten. De site kent ook veel foto’s uit Nandaime. Bij de zoektocht naar artikelen over Nandaime kwam ik ook enkele malen berichten tegen over een experiment op de basisschool Monseigneur Veles. Een aantal jaren terug heeft de Amerikaanse organisatie Cell Tech daar enkele honderden ondervoede schoolkinderen een aantal maanden lang blauw-groene algen als voedingssuppletie gegeven. De resultaten waren spectaculair. De concentratie van de leerlingen, hun leerprestaties en hun gedrag gingen zó vooruit, dat de school op een gegeven moment zelfs de beste basisschool van Nicaragua werd genoemd.
Verder zoekend op de web-site van dit bedrijf en andere ‘links’ kwam ik er achter dat er steeds naar het experiment in Nandaime werd verwezen om het belang van het gebruik van blauw-groene algen te benadrukken. Er werd zelfs een verband gelegd met ADHD-kinderen (populair gezegd: Alle Dagen Heel Druk), oftewel kinderen met concentratiestoornissen, die dankzij de algen een ‘normaler’ gedrag zouden gaan vertonen. Beter dan het medicijn Ritalin, dat in de VS als drug wordt beschouwd, maar hier nog veel wordt voorgeschreven. Los van het wetenschappelijk bewijs (waarover ik hier geen uitspraak doe), kan dit experiment interessant genoemd worden in het kader van de wederkerigheid in de relatie tussen Diemen en Nandaime. De wereld is een dorp, en internationale relaties tussen gemeenten en landen zouden gebaseerd moeten zijn op gelijkwaardigheid en wederkerigheid. In het werk van VIVOS komt het er toch heel vaak op neer dat hier geld ingezameld wordt voor ontwikkelingsprojecten in Nandaime, Dat kan wel eens een eenzijdige relatie tussen hulpgever en -ontvanger in stand houden. We krijgen er weliswaar veel voor terug, maar dat is meer op het niveau van kunst en cultuur (muziek, kunstvoorwerpen) en foto’s en verhalen over het leven in Nandaime, onder andere via deze nieuwsbrief. Als Nandaime zijn naam zou kunnen verbinden aan een experiment dat interessant kan zijn voor kinderen met ADHD, dan zouden veel ouders en kinderen in Diemen daar baat bij kunnen hebben….

Maar goed, wie verder zoekt op het Internet, kan veel over Nandaime en Nicaragua aan de weet komen. Zoals het bericht dat Nicaragua (volgens een Amerikaans onderzoek) momenteel het beste land in Midden-Amerika is om je oude dag te slijten. Gepensioneerden uit de VS moeten zo verleid worden om in Nicaragua een huisje te kopen. Goed voor de plaatselijke economie en goed voor de projectontwikkelaars die allerlei bungalowparken aanleggen (www.nicaragua land company). Op het web is ook te lezen dat de arbeidskrachten in Nicaragua zo goedkoop zijn: een uurloon is 60 dollarcent. Taiwanese ondernemers profiteren daarvan en richten confectie-ateliers op in Zonas Francas (belastingvrije bedrijventerreinen). Is het gek dat onze kleding ook zo goedkoop is? Wie dagelijks de krant in Nicaragua wil lezen zoekt bijvoorbeeld de El Nuevo Diario op (www.elnuevodiario.com). Zo maar een voorbeeld: op 7 januari 2000 meldt de krant een alarmerend toename van kinderprositutie in Nicaragua, en verwijst naar een UNICEF-rapport in de Washington Post. In het artikel wordt een onderzoek aangehaald van het ministerie van Familiezaken waarin gesteld wordt dat 80 procent van de straatkinderen in Nicaragua al een jaar in de prostitutie werkt, en dat de meerderheid daarvan drugs gebruikt (crack). De berichten zijn in het Spaans geschreven, maar het moet mogelijk zijn om via een vertaalprogramma (bijvoorbeeld bij Yahoo) de berichten integraal in het Engels te lezen. En dat is alweer een stuk gemakkelijker. Tenslotte: wie op de zoekmachine de naam van burgemeester Alberto Larios Morales intikt, krijgt welgeteld één bericht te zien: de El Nuevo Diario van 19 october 1999.

Daarin wordt hij uitgebreid aan het woord gelaten met zijn klacht dat de (liberale) regering van Arnoldo Alemán de gemeenten waar een sandinistische burgemeester aan het hoofd staat, discrimineert. Gemeenten met liberale burgemeesters krijgen alle overheidssubsidies, en de sandinistische gemeentebesturen hebben het nakijken. Nandaime blijft volgens Larios alleen door de internationale hulp overeind: ‘Wij worden geholpen door vrienden in Duitsland, Nederland en New York bij het betalen van onze gemeente-arbeiders, de bouw van 39 woningen en de aanleg van een gemeentelijke vuilnisstortplaats.
Tevens ontvangen wij hulp van onze buitenlandse vrienden voor de aanschaf van twee tractoren voor de inzameling van huisvuil, bouw van 200 latrines, medicijnen en nog meer zaken’. Tot zover onze eerste zoektocht op het net naar Nandaime. Als we meer interessante Internet-berichten vinden, zullen we die in volgende nieuwsbrieven melden.

Gooi je geld op de vuilnisbelt

Ook in deze Nieuwsbrief vindt u weer een acceptgiro. U heeft het in de krant kunnen lezen (De Echo van 15 maart 2000): de afvalstortplaats is af. Maar het ‘Vuilnisbeltproject’ (afvalinzamelingsproject zoals het officieel heet) is nog lang niet af. Het moeilijkste onderdeel moet nog worden voltooid: de vuilnisbelt mag dan functioneel zijn, hij moet ook functioneel BLIJVEN.

Er moet nog meer rijdend materieel worden aangeschaft. De bevolking moet nog verder worden voorgelicht. En het systeem van belastingheffing ter financiering van het operationeel houden van de afvalinzameling moet nog goed worden geactiveerd.

Kortom, werk genoeg. En daar is hard geld voor nodig. Geld om het werk af te maken. Om te voorkomen dat het allemaal voor niets is geweest. Dus doe alstublieft iets met die acceptgiro.

KPA-projecten

KPA staat voor Kleine Plaatselijke Activiteiten. Het gaat hier om echt kleinschalige projecten bedoeld voor, en afgestemd op, een relatief kleine, nauwkeurig omschreven doelgroep. Dergelijke projecten zijn echt een specialiteit van stedenbandorganisaties zoals VIVOS. Door de nauwe en persoonlijke contacten die stedenbandorganisaties onderhouden met hun partnerstad kan het geld heel gericht worden besteed. En ook kan goed worden gevolgd wat er met het geld gebeurt en of de beoogde resultaten worden gehaald.

Vlak voor Mitch over het land woedde, was VIVOS begonnen met het opstarten van twee KPA-projecten. Een zou worden uitgevoerd door het Casa de la mujer (vrouwenhuis) en de andere door het Centro Comunitario (gemeenschapscentrum). We hebben er al eerder in de Nieuwsbrief over geschreven. Beide projecten zijn georiënteerd op de milieuproblematiek en gericht op duurzame landbouw, milieuvoorlichting en -bescherming en hergebruik en duurzame energievoorziening. Dergelijke zaken zijn zeer belangrijk ter ondersteuning van de zelfredzaamheid van de bevolking en de (weder)opbouw van de economie.

Door Mitch hebben deze projecten een forse vertraging opgelopen. Maar de door de orkaan veroorzaakte schade maakte ze niet minder belangrijk. Juist omdat beide projecten zo sterk waren gericht op zelfvoorziening en duurzaamheid en economische opbouw waren ze in feite noodzakelijker dan ooit.

Het project van het Casa de la mujer is min of meer afgerond. Een grote groep vrouwen heeft voorlichting gekregen op het gebied van duurzame ontwikkeling en zijn voorzien van zaaigoed. Ook de geplande herbebossing is met goede resultaten afgesloten.

Het andere project is nog in volle gang. De biogasinstallatie is gereed. Ook zijn er diverse trainingen en voorlichtingscursussen gestart om jongeren bewust te maken van de milieuproblematiek in Nicaragua. Het radiostation is nog niet operationeel. De eerste resultaten van de verbouw van groente vallen wat tegen door grote droogte. Er wordt nu geëxperimenteerd met een goedkope manier van irrigatie, ‘riego por gotero’: via gaatjes in tuinslangen. Dat is een methode die in Israël al langere tijd in zwang is en waarmee ze zelfs woestijnen groen krijgen.

Het is duidelijk dat het project van het Centro Comunitario extra aandacht van VIVOS behoeft. Maar dat is nou net het mooie bij KPA-projecten van stedenbandorganisaties. Die extra aandacht is er ook.

Mitch

November 1998. De orkaan Mitch woedde over Midden-Amerika. Vooral Honduras en Nicaragua werden zwaar getroffen. In korte tijd werd een landelijke inzamelingsactie op touw gezet. Ook VIVOS liet zich niet onbetuigd en begon een – voor VIVOS althans – grootschalige actie. In alle scholen in Diemen stonden grote collectebussen en alle ouders kregen een brief mee naar huis. Er werd een extra Nieuwsbrief gedrukt en verspreid, en diverse andere acties werden ontplooid.

Het resultaat mocht er zijn. Op 23 november 1998 had VIVOS al ¦20.271,- ingezameld; dankzij de medewerking van scholen, winkeliers en vele vrijwilligers. Dit bedrag is eerst door de gemeente Diemen verdubbeld en vervolgens door het Ministerie van Ontwikkelingssamenwerking. Dit leidde tot het indrukwekkende bedrag van ¦81.084,-. Dankzij deze som geld kon VIVOS twee projecten financieren ter bestrijding van de nood die door de orkaan Mitch was ontstaan.

Het eerste project was het realiseren van medische consultatiebureaus in drie dorpen op het platteland binnen de gemeente Nandaime. Het project omvatte ook de bevoorrading met medicijnen en het opzetten van kleine kwekerijen van geneeskrachtige planten binnen de gemeenschappen om de mensen zo veel mogelijk zelfvoorzienend te maken. Dit project heeft ¦12.316,- gekost en is eind 1999 succesvol afgerond.

Het tweede project betrof de bouw van een zestigtal woningen voor mensen die door het natuurgeweld hun huizen hadden verloren. Dit project was al opgestart door de Amerikaanse organisatie ‘Bridges to Community’ uit New York. Maar onvoldoende fondsen dreigde de financiering niet rond te komen. VIVOS heeft de aanvullende financiering voor haar rekening genomen. Hier was een bedrag van ¦67.666,- mee gemoeid. Ook dit project is zo goed als afgerond. Er zijn nog enkele kleine aanvullende werkzaamheden nodig aan de huizen, maar de bewoners hebben inmiddels hun intrek genomen.

VIVOS heeft echter het hoofdstuk Mitch nog niet afgesloten. Sowieso moeten we van beide projecten nog de definitieve, officiële, inhoudelijke en financiële verslaggeving en verantwoording nog bevestigen. Maar we hebben ook nog geld ‘over’!

De projecten hebben ruim 1000 gulden minder gekost dan VIVOS beschikbaar had. Bovendien heeft VIVOS tussen 23 november 1998 en eind februari 1999 nog donaties ontvangen voor Mitch. In totaal was dit fl. 7163,-. Na verdubbeling door de gemeente Diemen en samen met het bedrag dat nog over was, betekent dit dat VIVOS nog ruim 15.000 gulden beschikbaar heeft voor aanvullende projecten. De orkaan Mitch heeft Nicaragua (en Honduras) tien tot twintig jaar in ontwikkeling terug geworpen. Het is dus duidelijk dat er nog steeds een heleboel moet gebeuren voor alle gevolgen van Mitch zijn hersteld. Dat laatste geld is nog hard nodig. We houden u in elk geval op de hoogte.